هشدار سه تحلیلگر اصلاحطلب: وحدت ملی را به اسم خود مصادره نکنید | مردم صادقانه پای کار آمدند، نوبت ساختار قدرت است
رویداد۲۴| عباس عبدی، فیاض زاهد و محمد مهاجری در یادداشتی مشترک در روزنامه اعتماد با عنوان «انسجام ملی: در حرف یا در عمل؟» نسبت به سوءاستفاده از مفهوم وحدت ملی بدون اصلاح ساختارهای ناکارآمد هشدار دادهاند.
آنان با اشاره به بحران اخیر و همراهی خودجوش مردم در کمک به جنگ غزه نوشتند: «در این وحدت، مردم بدون اینکه از فیلتر ‘خودیبودن’ عبور کنند، وارد گود دفاع از ایران شدند... نه فراخوانی آمد، نه تهدیدی، نه تبلیغاتی. انسجام و وحدت ملی در این شرایط بهصورت واقعی شکل گرفت.».
اما این انسجام مردمی، به اعتقاد نویسندگان، با بیتفاوتی نهادهای رسمی روبهرو شده است. آنها نوشتند: «آیا ساختار قدرت و نهادهای حاکم در برابر این سطح از انسجام ملی، کنش و واکنشی همسطح نشان دادند؟ پاسخ متأسفانه منفی است.»
آنان با انتقاد صریح از صداوسیما نوشتند: «رسانه ملی با پول همین مردم اداره میشود ولی در اوج بحران، مجریانی را روی آنتن میآورد که جامعه ایرانی را ‘آغل’ مینامند! از این رسانه انتظار بود نقش صدای ملت را بازی کند، نه بلندگوی تحقیرشان.»
در بخش دیگری از یادداشت، بازگشت حجتالاسلام صدیقی به تریبون نماز جمعه با وجود مسائل قضایی خانوادهاش بهشدت نقد شده و آمده است: «در فردای بحران بزرگ، فرستادن فردی که اعتماد عمومی به سلامت و صداقت او خدشهدار شده به تریبون نماز جمعه، چه پیامی دارد جز اینکه قرار نیست چیزی تغییر کند؟»
این یادداشت میافزاید: «وحدت ملی را نمیتوان در ساختارهای بسته، در حضور مجریانی هتاک، در حذف منتقدان و بیتفاوتی نسبت به مطالبات مردم حفظ کرد. وحدت یک کنش متقابل است نه تبعیت کور.»
نویسندگان در بخش پایانی یادداشت نسبت به نقش دولت پزشکیان هشدار داده و آوردهاند: «اگر دولت جدید سکوت کند، فقط خودش را تضعیف نمیکند، بلکه اعتماد به کل نظام را فرومیریزد.»
این سه تحلیلگر سیاسی در پایان نوشتهاند «آیا این انسجام، به سیاستها و رفتارهایی منتهی خواهد شد که کشور را به ریل عقلانیت بازگرداند؟ یا آنکه بار دیگر نهادهای رسمی از کنار این سرمایه اجتماعی عبور خواهند کرد؟»
آیا این بیانیه دانسته یا ندانسته به اسم وحدت ، برای شکستن وحدت نیست؟کسانی که خود را در مقام مصلح میپندارند ، به شرایط سوریه و لبنان ...بگرند.کسانی که لابی گری را امر بمعروف می پندارند بهتر است بدانند که نشستن آن مجری در آنجا و این به اصطلاح مدیر در اینجا نتیجه همین " امر به معروف " هاست که این کشتی را غرق می کند با سرنشینیِ همین مصلحان.صادقانه عرض می کنم که این سه چهره را نمی شناسم ولی شناخت زمان چنین حکم می کند که امرور هر ناله مخالفی تیری است بر پیکر این نظام مظلومِ زخم خورده از خارج و باز هم بیشتر از داخل. البته : لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ ۖ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ